De Colombiaanse kunstenaar Miguel-Ángel Cárdenas vestigde zich in 1962 in Nederland. Aanvankelijk maakte Cárdenas volledig abstract werk, maar onder invloed van de Amerikaanse popart en het Franse nouveau realisme begon hij in zijn kunst kenmerken van beide tendensen te verwerken. Alledaagse consumptiegoederen, felle neonkleuren en nieuwe kunststoffen als plastic deden hun intrede in zijn werk. Het Nederland van de jaren 60 bood Cárdenas niet alleen een nieuwe artistieke horizon, maar ook seksuele vrijheid. Door het conservatieve, katholieke milieu waarin hij was opgegroeid, kon hij in Colombia niet openlijk uitkomen voor zijn homoseksualiteit. Zijn verhuizing stelde hem in staat nieuwe manieren van zelfexpressie te verkennen en het effect daarvan bleef niet uit in zijn kunst. Seksualiteit, intimiteit en erotiek zouden zijn hele carrière lang de grondtoon van zijn werk bepalen.
