Nieuw in de 20ste eeuw

Maquette vindt bestemming

Karen Gegiazarian (Yerevan, Armenië, 1971) verbleef in 2012 met zijn gezin in Asielzoekerscentrum Klompjan in het Twentse dorp Markelo. Voor hem was het een onzekere tijd die bestond uit wachten op de beslissing over de asielaanvraag. Hij wilde iets maken: ‘een herinnering die zou blijven’. Dat werd een maquette van AZC Klompjan. Nauwkeurig bouwde hij zijn tijdelijke woonomgeving na, tot in het kleinste detail. Met deze maquette wordt de leef- en woonwereld in een AZC tastbaar gemaakt.

Het had weinig gescheeld of de maquette was verloren gegaan. Dankzij het collectief Tussenlanding, een initiatief van journalist en curator Milena Mulders, werd steeds opnieuw een tijdelijke verblijfplaats gevonden. Aan deze zwerftocht is een einde gekomen nu de maquette is opgenomen in de Rijksmuseumcollectie.

Bep Rietveld

Op 19-jarige leeftijd schilderde Bep Rietveld (1913–1999) een zelfportret als leeropdracht van Charley Toorop. De stilering van haar gelaatstrekken en de iets vergrote ogen leveren een indringend portret op. Rietveld had Toorop leren kennen via haar vader, architect Gerrit Rietveld, en leerde van haar ‘kijken zoals zij het deed.’ Bep Rietveld schilderde haar gehele leven en had verschillende tentoonstellingen, waaronder in Katwijk en Den Haag, en postuum in Amersfoort. Het portret werd vorig jaar geschonken door haar dochter, M. Eskes.

Carel Visser

In 2024 werden monumentale beelden Signaal 1 en 2 na een ingrijpende restauratie geïnstalleerd in de Rijksmuseumtuinen. Carel Visser maakte ze in 1964 voor het Centrale Administratiekantoor van de Postcheque- en Girodienst in Den Haag. Tijdens het onderzoek naar deze beelden, kwam de conservator ook twee kleine ontwerpen (ca. 1961) tegen. Dankzij KPN kon het Rijksmuseum deze modellen aankopen. Ter gelegenheid van de restauratie van de Signaal-beelden de schonk de zoon van Carel Visser ook een bijzonder geometrisch reliëf van aluminium (1968) in een vorm die vergelijkbaar is met de beelden.

Rik Lina

In 2024 werden meerdere aquarellen van Rik Lina (1942) aangekocht met steun van Pon Holdings B.V. Rik Lina probeerde het onbekende en onvoorspelbare op te vangen in zijn werk door automatische registratie van spontaan opkomende gevoelens. Hij zag deze handelingen als creatieve experimenten die voortkwamen uit belangstelling voor bewustzijnsverandering. Daarbij hoorde ook lsd-trips die Lina vanaf 1967 maakte. Na de trip schilderde Lina de herinnering aan de kleuren en beelden die hij tijdens de trip had ervaren.