Museumarchieven
Musea bewaren, verzamelen, onderzoeken, interpreteren en presenteren cultureel erfgoed. Daarmee vertellen ze aan een groot en divers publiek verhalen over wie we zijn en waar we vandaan komen. Ze leveren een grote bijdrage aan de ontwikkeling van kennis, historisch
besef en identiteit. Steeds meer zien musea het als hun taak om reflectie te bieden en debat te bevorderen om zo een bijdrage te leveren aan actuele, maatschappelijke opgaven als kansgelijkheid, diversiteit en een inclusieve samenleving.
De collecties en activiteiten van musea zijn veelal uitvoerig beschreven en steeds vaker online te doorzoeken. Op die manier krijgen bezoekers een indruk van wie het museum is en welke (historische) rol ze spelen in de samenleving. De geschiedenis en identiteit van musea zijn echter niet alleen zichtbaar in de collectie of de activiteiten die het organiseert. De geschiedenis wordt eveneens geopenbaard door de museumarchieven, waarin is vastgelegd hoe het museum zich ontwikkelde, welke beslissingen zijn genomen bij de aankoop van collectie of organiseren van activiteiten. Zo vormen collectie en archieven samen het geheugen van het museum. Uit onderzoek blijkt dat het geheugen van musea in veel gevallen niet goed genoeg is.
Uit recent onderzoek komt wel naar voren dat musea zich steeds vaker bewust zijn van het belang van museumbrede archivering. Toch vertaalt dit besef zich nog onvoldoende naar beleid en beperken informatieplannen zich hoofdzakelijk tot het beheren en ontsluiten van de collectie. Er is behoefte aan capaciteit, kennis, handreikingen en instrumenten. Sinds de verzelfstandiging van rijksmusea in de jaren ’90 zijn de meeste musea niet meer gehouden aan de Archiefwet, maar een vervangend kader met bijbehorende beheersinstrumenten is nooit opgesteld.