Aan de slag met de collectie:
Vaticaanse obelisk op het Sint-Pietersplein te Vaticaanstad
anoniem, 1589
De prent maakt deel uit van een album.
- Soort kunstwerkprent, albumblad
- ObjectnummerRP-P-2016-345-44
- Afmetingenplaatrand: hoogte 485 mm x breedte 357 mm
- Fysieke kenmerkengravure


Identificatie
Titel(s)
Vaticaanse obelisk op het Sint-Pietersplein te Vaticaanstad
Serietitel(s)
Speculum Romanae Magnificentiae
Objecttype
Objectnummer
RP-P-2016-345-44
Beschrijving
De prent maakt deel uit van een album.
Opschriften / Merken
- opschrift, recto rechtsonder, handgeschreven in bruine inkt: ‘Ende lib. No. 23. fol. 12. 18. 624. Ende lib. No. 21. fol. 22./ Ende lib. No. 8. fol. 1. No. 4. [...] No. 3. lib. No. 10. fol. 12.’
- nummer, recto linksboven, handgeschreven in bruine inkt: ‘57.’
Catalogusreferentie
Peter Parshall, 'Antonio Lafreri's Speculum Romanae Magnificentiae', Print Quarterly, vol. 22 (2006): pp. 3-28.
Vervaardiging
Vervaardiging
- prentmaker: anoniem, Italië
- uitgever: Nicolaus van Aelst (vermeld op object), Rome
Datering
1589
Zoek verder op
Materiaal en techniek
Fysieke kenmerken
gravure
Materiaal
Techniek
Afmetingen
plaatrand: hoogte 485 mm x breedte 357 mm
Toelichting
Deze prent behoort tot het prentcorpus dat bekend staat als de ‘Speculum Romanae Magnificentiae’ (‘Spiegel van Romeinse pracht’). Dit corpus, bestaande uit prenten met voorstellingen van kunstwerken en gebouwen uit het antieke en het moderne Rome, vond zijn oorsprong bij uitgevers Antonio Salamanca en Antonio Lafreri. Deze twee buitenlandse uitgevers bundelden hun krachten te Rome in de periode 1553-1563. Hun prenten werden al snel razend populair bij toeristen en verzamelaars, die de prenten individueel of in grote groepen aanschaften. Grote groepen Speculum-prenten werden vaak op aanvraag samengebonden in albums. Er zijn verschillende Speculum-albums overgeleverd die allemaal verschillen van inhoud. Tussen 1573 en 1577 gaf Antonio Lafreri een speciale titelpagina uit (met de titel ‘Speculum Romanae Magnificentiae’) die mensen voor hun verzamelingen konden voegen. Het overlijden van Lafreri in 1577 betekende niet het einde van het corpus. Een groot deel van de koperplaten ging over op Claudio en Stefano Duchetti. De rest raakte verspreid over verschillende andere uitgevers. De populariteit van de Speculum-prenten wist nog geruime periode uitgevers te inspireren tot het laten maken van kopieën en het toevoegen van nieuwe prenten aan het corpus.
Dit werk gaat over
Onderwerp
Plaats
Verwerving en rechten
Credit line
Bruikleen van de Rijksacademie van Beeldende Kunsten
Copyright
Documentatie
Peter Parshall, 'Antonio Lafreri's Speculum Romanae Magnificentiae', Print Quarterly, vol. 22 (2006): pp. 3-28.
Gerelateerde objecten
Onderdeel van
Duurzaam webadres
Als u naar dit object wilt verwijzen, gebruik dan de duurzame URL:
Vragen?
Ziet u een fout? Of heeft u extra informatie over dit object? Laat het ons weten!