Aan de onderzijde en de bovenzijde zijn delen van de prent afgesneden. Deze prent behoort tot het prentcorpus dat bekend staat als de ‘Speculum Romanae Magnificentiae’ (‘Spiegel van Romeinse pracht’). Dit corpus, bestaande uit prenten met voorstellingen van kunstwerken en gebouwen uit het antieke en het moderne Rome, vond zijn oorsprong bij uitgevers Antonio Salamanca en Antonio Lafreri. Deze twee buitenlandse uitgevers bundelden hun krachten te Rome in de periode 1553-1563. Hun prenten werden al snel razend populair bij toeristen en verzamelaars, die de prenten individueel of in grote groepen aanschaften. Grote groepen Speculum-prenten werden vaak op aanvraag samengebonden in albums. Er zijn verschillende Speculum-albums overgeleverd die allemaal verschillen van inhoud. Tussen 1573 en 1577 gaf Antonio Lafreri een speciale titelpagina uit (met de titel ‘Speculum Romanae Magnificentiae’) die mensen voor hun verzamelingen konden voegen. Het overlijden van Lafreri in 1577 betekende niet het einde van het corpus. Een groot deel van de koperplaten ging over op Claudio en Stefano Duchetti. De rest raakte verspreid over verschillende andere uitgevers. De populariteit van de Speculum-prenten wist nog geruime periode uitgevers te inspireren tot het laten maken van kopieën en het toevoegen van nieuwe prenten aan het corpus.
