Frans Hals

Frans Hals (ca. 1582-1666) werd geboren in Antwerpen als zoon van een wever. Kunstenaarsbiograaf Arnold Houbraken vertelt hoe het gezin Hals in 1585 voor de Spanjaarden vluchtte en zich in Haarlem vestigde. Daar werd Frans in het schildersvak opgeleid door Karel van Mander. Frans Hals werd in 1610 lid van het Haarlemse schildersgilde. Hij kon zich toen als zelfstandig kunstschilder vestigen en leerlingen en assistenten aannemen, onder wie Judith Leyster. Ook zijn jongere broer Dirck Hals was waarschijnlijk bij hem in de leer, evenals vijf van zijn eigen zonen. Frans Hals werd beroemd om zijn losse manier van schilderen, door zijn tijdgenoten de 'ruwe stijl' genoemd. Die stijl is door de eeuwen heen afwisselend bewonderd en verguisd. Hals schilderde vooral portretten, maar hij heeft ook meesterlijke schuttersstukken gemaakt. Frans Hals stierf in 1666 en ligt begraven in de Grote Kerk in Haarlem, de Sint-Bavo.