The ivory is carved in bas relief; the frame partially in openwork.

Flawless. The paper which was formerly on the back of the frame is kept separately (BK-1966-18-1.

…; sale collection Aernout Vosmaer, The Hague (B. Scheurleer), 17 March 1800, p. 299, no. 4, fl. 9.11 (with nos. 5 to 8) to Schuilenburg;¹¹No. 4: Het ivoor portrait van den beroemden beeldhouwer Nicol. Seuntjes, en face, door hem zelfs gemaakt, in een fraaye houte gesneede ovaale lyst met bloem en lofwerk, hoog met het gesneede lystwerk 7 en breed 5 duim geheel agter glas in een zwarte lyst op fluweel. No. 5: Dezelve Seuntjes van ter zyde te zien, verder in alles als vooren. No. 6: De broeder van Seuntjes, voorts als het voorgaande. No. 7: De Vrouw van Nicol. Seuntjes voorlz. Meer verhoeven zonder gesneede binne lyst, doch agter glas in een zwarte lyst, hoog 5 breed 3½ duim. No. 8: De vrouws Zuster van gem. Nic. Seuntjes, als vooren hoog 4. breed 3. duim. Alle 5. deeze stukjes zyn konstig behandeld en van ivoor. …; collection princess Luise zu Wied (1880-1965), Schloss Monrepos (Neuwied); from her estate, fl. 500, to the museum, 1966

Object number: BK-1966-18

Judging from this finely carved self-portrait, the little-known sculptor Nicolaas Seuntjes (1700-1778) must have been a talented artist of small-scale works. The quality of the carving, including that of the frame, is particularly surprising when one considers his other known works, which consist of a few rather uninspired tombs: for Otto von Vittinghoff in Nederhemert (c. 1727) and for the Ockersse brothers in Dreischor (c. 1742). An inscription on a piece of paper which was formerly mounted to the back of this self-portrait (BK-1966-18-1) states that Seuntjes was also the sculptor of the tomb of Philip van Hessen-Philipsthal of 1723 in The Hague, which is based directly on a design by the court architect Daniel Marot (1661-1752). Seuntjes came from a family of sculptors that included his father Dirk (d. 1724) and his brother Herman (1704-1755). Although Nicolaas was probably the most accomplished of the three, he seems to have abandoned sculpture in the mid-1730s to follow a career as boatman on the city’s yacht (or a tow-boat?). In a deed from 1749 and a printed source from seven years later he is referred to as captein van het Hagse jagt (captain of the Hague yacht) and as living on Delffsche Veer.²²The Hague, Municipal Archives, Notarieel archief, no. 3112, fol. 30. See also Bericht, wegens de gesteltenisse der hooge vergaderingen en collegien in ’s Gravenhage, met de benaamingen der leden daar in sessie hebbende: derzelver Ministers Beampten, en Suppoosten; mitsgaders aanwyzing hunner woonplaatzen (...) voor den jaare 1756, The Hague 1756, p. 62 (‘Capitein van ’t Haagsche Jagt, 1736 Nicolaas Seuntjes, op het Delffsche Veer.’). In the Naadere en orgineele naamlyst, der exerceerende en honoraire leeden, van het Oranje Corps opgerigt in ’s Hage, The Hague 1787, p. 12 a ‘Buiteweg, Schipper van ’t Haagsche Jagt’ is mentioned, while two years later the same Buiteweg is referred to as ‘Capitein van ‘t Haagsche Jagt, in ’s Hage’ among the members of the newly founded Opregte Vaderlandsche Societeit te Voorburg, see C. Siliakus, Voorburghs korte gedenkzuil, wegens de eerste aldaar opgerichte Opregte Vaderlandsche Societeit ten platte lande, den eersten Maart 1787, Rotterdam 1787, p. 100. So ‘captain’ in Seuntjes’ case was not a military function in the service of one of The Hague’s districts as has previously been thought, but a function as shipper on one of the city’s yachts or tow-boats. Incidentally, this was close to where the court sculptor Xavery had bought a house and workshop in 1741.³³See L.J. van der Klooster, ‘Jan Baptist Xavery (1697-1742): Documentatie over enkele van zijn werken’, Nederlands Kunsthistorisch Jaarboek 21 (1970), pp. 99-138, esp. p. 103 (huis erve en thuin staande ende geleegen aan de Westzijde van de Delftse Trekvaart and Weduwe J.B. Xaverie, op het Delftsche Veer).

Seuntjes’s self-portrait was once in the collection of Aernout Vosmaer (d. 1799), director of the stadholders’ natural history cabinet, where it formed part of a series of small ivory portraits of Seuntjes and his family. In addition to his full-face likeness there was a second self-portrait in a similar frame but this time en profil, and the portraits of the sculptor’s wife, brother (possibly Herman) and sister-in-law. ⁴⁴Sale collection Aernout Vosmaer, The Hague (B. Scheurleer), 17 maart 1800, p. 299, no. 4: Het ivoor portrait van den beroemden beeldhouwer Nicol. Seuntjes, en face, door hem zelfs gemaakt, in een fraaye houte gesneede ovaale lyst met bloem en lofwerk, hoog met het gesneede lystwerk 7 en breed 5 duim geheel agter glas in een zwarte lyst op fluweel. No. 5: Dezelve Seuntjes van ter zyde te zien, verder in alles als vooren. No. 6: De broeder van Seuntjes, voortsw als het voorgaande. No. 7: De Vrouw van Nicol. Seuntjes voorlz. Meer verhoeven zonder gesneede binne lyst, doch agter glas in een zwarte lyst, hoog 5 breed 3½ duim. No. 8: De vrouws Zuster van gem. Nic. Seuntjes, als vooren hoog 4 . breed 3. duim. Alle 5. deeze stukjes zyn konstig behandeld en van ivoor. The present whereabouts of those works is not known.

The frame supplies the best clues for dating the portrait. It already displays a slight departure from the dominant style of Marot and tends towards the rococo, particularly in the Shell-shaped crest. This points to a date around the mid-1730s, when Seuntjes was about 35 years old, which is borne out by his apparent age in the self-portrait. Stylistically, the ivory is consistent with the international taste for ivory medallion portraits of this type. For instance, medallions with comparably delicate carving are found in England – made by Gaspar van der Hagen, an ivory carver from the Netherlands who was working in London in the middle of the eighteenth century, or in Germany – made by Carl August Lücke the Elder (active from before 1688 to c. 1730).⁵⁵M. Trusted, Baroque & Later Ivories, coll. cat. London (Victoria and Albert Museum) 2013, nos. 74, 124-30.

Frits Scholten, 2025
This entry is a revised version of F. Scholten, Gebeeldhouwde portretten/Portrait Sculptures, coll. cat. Amsterdam (Rijksmuseum) 1995, no. 33

J. Leeuwenberg with the assistance of W. Halsema-Kubes, Beeldhouwkunst in het Rijksmuseum, coll. cat. Amsterdam 1973, no. 407; F. Scholten, ‘Daniël Marot, ontwerper van grafmonumenten’, in K. Ottenheym and W. Terlouw (eds.), Daniël Marot: Vormgever van een deftig bestaan: Architectuur en interieurs van Haagse stadspaleizen, Zutphen 1988, pp. 85-99, esp. pp. 92-94; F. Scholten, Gebeeldhouwde portretten/Portrait Sculptures, coll. cat. Amsterdam (Rijksmuseum) 1995, no. 33; Scholten in R. Baarsen et al., Netherlandish Art in the Rijksmuseum 1700-1800, coll. cat. Amsterdam 2006, no. 28

F. Scholten, 2025, 'Nicolaas Seuntjes, Self-Portrait, The Hague, c. 1735', in F. Scholten and B. van der Mark (eds.), European Sculpture in the Rijksmuseum, online coll. cat. Amsterdam: https://data.rijksmuseum.nl/20035846