Our website uses cookies. A cookie is a small text file which will be saved on your computer or mobile device when you visit our website. More information? Read our cookie policy.
Model van een schroefkoker tussen achtersteven en roersteven, met een deel van de kiel en de achterapostelen. Het schroeflichttoestel bestaat uit een los frame met een schroef, dat in de koker op en neer gehesen kan worden aan een touw, dat loopt over een schijf boven in de schroefkoker en een schijf in het schroefraam. De schroef is een Mangin-schroef, een vierbladige propellor, samengesteld uit twee tweebladige schroeven die in parallelstand gezet kunnen worden voor het lichten. De schroef wordt ontkoppeld door de as het schip in te trekken. De verticale rails tegen de achtersteven en de schroefsteven waarover het schroefraam beweegt, zijn voorzien van tanden; hierin vallen pallen van het schroefraam die het terugglijden voorkomen. De pallen kunnen worden teruggehouden, zodat het schroefraam kan zakken. Balken tegen de stevens houden het schroefraam omlaag en dienen voor het lichten verwijderd te worden. Schaal 1:10 (schatting).
De voorgestelde schroef werd in 1858 beproefd op het schroefstoomschip 4de klasse Vesuvius, lang 43 m, gebouwd in Vlissingen in 1857-1858 door L.K. Turk. De bladen van de Mangin-schroef zijn smaller dan die van een gewone tweebladige schroef, waardoor het gat van de schroefkoker minder groot hoeft te zijn.
Bruno Johannes Tideman, Verhandeling over de scheepsbouwkunde als wetenschap, zamengesteld vooral met het oog op het geheel stelselmatig ontwerpen van stoomschepen, voor oorlogs-marine en koopvaardij, 1859, p. 257.