Een oefening in empathie
Voor de totstandkoming van de videoinstallatie Janine’s Room, dook kunstenaar Fiona Tan maandenlang in de collectie van het Rijksmuseum, op zoek naar objecten en kunstwerken die haar ideeën over mentale gezondheid konden verhelderen. De objecten die ze uiteindelijk voor de tentoonstelling koos, vormen zowel een inspiratiebron als een onderdeel van de videoinstallatie.
Voor Janine's Room bouwde Tan een complex filmdecor, waarbij ze veel aandacht besteedde aan de schaal, de ruimtelijke indeling, het meubilair en de verlichting. Het resultaat is een ruimte die echt bestaat, maar tegelijkertijd voelt als een plek die voortkomt uit iemands verbeelding. Voor deze grootschalige installatie met drie schermen gebruikte ze analoge 35mm-film. Analoge film is kwetsbaar – gevoelig voor beschadiging, scheuren, stof en krassen – en dit werd een belangrijk aanknopingspunt bij het nadenken over menselijke kwetsbaarheid en geestelijke verwarring. In de installatie zijn zes geschreven citaten opgenomen van psychiatrische patiënten, zowel uit de late negentiende eeuw als uit recentere tijden.
Tan zegt hierover: "Deze korte citaten zijn zó menselijk – aangrijpend, amusant, ontroerend, onvergetelijk.'' Ze omschrijft Janine's Room als een 'oefening in empathie'. ''Mijn fictieve hoofdpersonage Janine probeert zich voor te stellen hoe het is om, net als Alice, door het spiegelglas te vallen in een wereld waarin niets logisch voelt.''
De videoinstallatie 'Janine's Room' is tot en met 14 september te zien in het Rijksmuseum als onderdeel van Fiona Tans tentoonstelling Monomania
