De twee grote meesters uit Spanje en Nederland vertonen veel overeenkomsten, maar ook veel verschillen. Hier zijn 10 dingen over Rembrandt en Velázquez die je misschien nog niet wist.
{{ 1 | leadingZero }}
Rembrandt & Velázquez zijn de twee grootste 17e eeuwse meesters van hun land
De één uit het protestantse Nederland en de ander afkomstig uit het katholieke Spanje. Het Rijksmuseum en het Museo Nacional del Prado brengen ze voor het eerst samen.
Velázquez, Zelfportret, ca. 1640. Valencia, Real Academia de Bellas Artes de San Carlos


{{ 2 | leadingZero }}
De 17e eeuw is voor beide landen een periode van uitzonderlijke artistieke bloei
In deze eeuw is er veel spanning tussen Nederland en Spanje door de 80-jarige oorlog. Toch bloeit de kunst in beide landen, met als climax de opkomst van de twee van de grootste schilders aller tijden: Rembrandt en Velázquez.
De bedreigde zwaan, Jan Asselijn, ca. 1650
{{ 3 | leadingZero }}
De twee grootheden hebben elkaar nooit ontmoet
Twee van de grootste kunstenaars aller tijden hebben nooit een schilderij van elkaar gezien. En dat terwijl ze in dezelfde tijd leefden. Rembrandt heeft vermoedelijk zelfs nooit van Velázquez’ bestaan geweten.
Zelfportret met baret en gouden ketting, Rembrandt van Rijn, 1654. Kassel, Museumslandschaft Hessen Kassel, Gemäldegalerie Alte Meister


{{ 4 | leadingZero }}
Desondanks vertoont hun werk soms opvallende overeenkomsten
Ze gebruikten allebei hetzelfde subtiele contrast tussen licht en donker en bijna identieke kleuren. Maar bovenal blinken beiden uit in een voorbeeldige beheersing van de techniek, in combinatie met het vermogen om die controle vervolgens weer los te laten. Bij zowel Rembrandt als Velázquez is het alsof de geportretteerden elk moment in beweging kunnen komen.
Isaak en Rebekka, bekend als ‘Het Joodse bruidje’, Rembrandt van Rijn, ca. 1665 - ca. 1669


{{ 5 | leadingZero }}
Beiden waren grote vernieuwers
Zowel Velázquez als Rembrandt waren beiden vernieuwers die niet langer voortbouwden op dominante, traditionele, op de oudheid georiënteerde kunst uit Italië, die op dat moment in Europa nog steeds als de norm werd beschouwd.
Interieur van de Sint-Odulphuskerk in Assendelft, Pieter Jansz. Saenredam, 1649


{{ 6 | leadingZero }}
Naast Rembrandt en Velázquez zijn ook veel tijdgenoten te zien
Op de tentoonstelling is niet alleen werk van Rembrandt en Velázquez te zien, maar ook van andere grote meesters zoals Murillo, Vermeer, Zurbarán, Hals en Ribera.
Gezicht op huizen in Delft, bekend als ‘Het straatje’, Johannes Vermeer, ca. 1658
{{ 7 | leadingZero }}
Veel schilderijen zijn voor het eerst in Nederland te zien
Van een aantal werken is het extra bijzonder dat ze in het Rijkmuseum hangen tijdens deze tentoonstelling. Zoals Finis Gloriae Mundi van Juan de Valdés Leal (Hospital de la Caridad, Sevilla) en Het Oordeel van Graaf Willem de Goede van Nicolaes van Galen (stadhuis in Hasselt) bijvoorbeeld, deze werken zijn zelden of nooit uitgeleend voor een tentoonstelling.
Finis Gloriae Mundi van Juan de Valdés Leal in de tentoonstelling
{{ 8 | leadingZero }}
De schilderijen worden in paren van Nederlandse en Spaanse werken getoond
De thema’s die worden besproken op de tentoonstelling zijn onder meer geloof, rijkdom, macht en liefde. In totaal worden er ruim zestig schilderijen van Spaanse en Nederlandse meesters in paren getoond.
Werken van Francisco de Zurbarán en Adriaen Coorte
{{ 9 | leadingZero }}
In totaal zijn er 42 bruiklenen uit 7 landen
De meeste bruiklenen, 14 in totaal, komen uit het Museo Nacional del Prado in Madrid. Er hangen 17 werken uit de Rijksmuseum-collectie op de tentoonstelling.
Overzicht van een zaal in de tentoonstelling
{{ 10 | leadingZero }}
De tentoonstelling is geopend door twee koningen
De unieke samenwerking tussen Het Rijksmuseum en het Museo Nacional del Prado wordt onderstreept door de komst van de Nederlandse en de Spaanse koning naar de opening van de tentoonstelling.
Koning Willem-Alexander en Koning Felipe VI. Foto: Olivier Middendorp